சர்வதேச சிறுதானிய ஆண்டு

ஐக்கிய நாடுகள் சபை 2023-ஆம் ஆண்டை சர்வதேச சிறுதானிய ஆண்டாக அறிவித்துள்ளது. அதன்படி இந்தாண்டில் தானிய உற்பத்தியை மேம்படுத்த இந்திய அரசு மேற்கொள்ளப்படும் முயற்சிகள் அதிகம்.

ஐக்கிய நாடுகள் சபை 2023-ஆம் ஆண்டை சர்வதேச சிறுதானிய ஆண்டாக அறிவித்துள்ளது. உலக அளவில் சிறுதானியங்கள் உற்பத்தியில் இந்தியா ஐந்தாவது இடத்தில் உள்ளது. இந்தியா முன்மொழியப்பட்ட நிலையில் இது அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தநிலையில். ஊட்டச்சத்து தானியங்களை ஊக்குவிக்க மத்திய அரசு இந்த ஆண்டு வித்தியாச மான ஒன்றைச் செய்யும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. விழிப்புணர்வு, நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் மற்றும் பத்திரிகையாளர்களுக்கு “சிறப்பு தினை விருந்து” ஏற்பாடு செய்வதைக் காட்டிலும் மேம்பாட்டு திட்டங்களை செயல்படுத்தும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது .

சிறுதானிய நன்மைகள்

தாதுக்கள், வைட்டமின்கள் மற்றும் உணவு நார்ச்சத்து மற்றும் அமினோ அமில விவரங்கள் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் அரிசி மற்றும் கோதுமையை விட சிறுதானியகள் அதிக நன்மைகள் கொண்டவை.

பளபளப்பான/வெள்ளை அரிசி, உதாரணமாக, 2-4 மி.கி/கி.கி இரும்பு சத்து, 15-16 மி.கி/கி.கி ஜிங்க் சத்து கொண்டுள்ளது.

கோதுமையில் இரும்பு சத்து (37-39 மி.கி/கி.கி) மற்றும் ஜிங்க் (40-42 மி.கி/கி.கி) கொண்டுள்ளது. ஆனால் அதன் புரதச்சத்து அரிசியை விடவும் குறைவாக உள்ளது.

கோதுமையின் சராசரி 13% புரத உள்ளடக்கத்தில் 80% வரை பசையம் உள்ளது, இது பலருக்கு இரைப்பை குடல் மற்றும் சில உடல் பாதிப்புகளை தூண்டுவதாக கூறப்படுகிறது.

மறுபுறம், பஜ்ரா (முத்து தினை), கோதுமையுடன் ஒப்பிடக்கூடிய இரும்பு, ஜிங்க் மற்றும் புரத அளவுகளைக் கொண்டுள்ளது.

ஆனால் இது பசையம் இல்லாதது மற்றும் அதிக நார்ச்சத்து கொண்டது. பஜ்ராவிலிருந்து தயாரிக்கப்படும் ரொட்டிகள், ஜீரணிக்க அதிக நேரம் எடுத்துக்கொள்வதால், ரத்தத்தில் சர்க்கரையின் அளவை உடனடியாக உயர்த்தாது. நீண்ட நேரம் நிறைவாக உணர வைக்கிறது.

அதே ஊட்டச்சத்து உயர் பண்புகள் –

ஆற்றல் அடர்த்தியான ஆனால் நுண்ணூட்டச் சத்துக்கள் இல்லாத உணவுகளை உட்கொள்வதால் எழும் “மறைக்கப்பட்ட பசி” பிரச்சனையை கணிசமாக தீர்க்கின்றன – மற்ற தினைகளிலும் உள்ளன.

ஜோவர், ராகி, கோடோ, குட்கி, கக்குன், சான்வா, சீனா, குட்டு மற்றும் சௌலை ஆகியவற்றிலும் சத்துகள் உள்ளன.

ஊட்டச்சத்து நன்மைகள் தவிர, தினைகள் கடினமான மற்றும் வறட்சியை எதிர்க்கும் பயிர்கள். இது அவைகளின் குறுகிய கால (70-100 நாட்கள், அரிசி மற்றும் கோதுமைக்கு எதிராக 115-150 நாட்கள்), குறைந்த நீர் தேவை (350-500 மிமீ மற்றும் 600-1,250 மிமீ) மற்றும் மோசமான மண் மற்றும் மலைப்பகுதிகளில் கூட வளரும் திறன் ஆகியவற்றுடன் தொடர்புடையது.

இருப்பினும், வியாபாரிகள், விவசாயி களின் முதல் தேர்வாக சிறுதானியங்கள் இல்லை. நகர்ப்புறம் மற்றும் கிராமப்புறங்களில் உள்ள ஏழைகளுக்கு, அரிசி மற்றும் கோதுமை ஒரு காலத்தில் அரிதான உணவாக இருந்தது.

ஆனால் பசுமைப் புரட்சி மற்றும் 2013-ஆம் ஆண்டின் தேசிய உணவுப் பாதுகாப்புச் சட்டத்திற்கு நன்றி, இந்தியாவின் மூன்றில் இரண்டு பங்கு மக்கள் ஒரு நபருக்கு 5 கிலோ கோதுமை அல்லது அரிசியை முறையே ரூ.2 மற்றும் ரூ.3/கிலோ என்ற விலையில் பெறுகின்றனர். உண்மையில், மத்திய அரசு ஜனவரி 2023 முதல் இரண்டு நல்ல தானியங்களை இலவசமாக வழங்கியுள்ளது.

சிறுதானியங்களை விட கோதுமையில் ரொட்டி செய்வது எளிது. காரணம் பசையம் புரதங்கள், அவற்றின் அனைத்து குறைபாடுகளுக்கும், கோதுமை மாவை மிகவும் ஒத்திசைவான மற்றும் மீள்தன்மையாக்குகின்றன. இதனால் ரொட்டிகள் லேசாக மற்றும் பஞ்சுபோல் வருகிறது. ஆனால் பஜ்ரா அல்லது ஜோவரில் இது இல்லை.

விவசாயிகளுக்கு, ஒரு ஹெக்டேருக்கு குறைந்த விளைச்சல் – தேசிய சராசரியாக ஜோவருக்கு தோராயமாக 1 டன், பஜ்ராவிற்கு 1.5 டன் மற்றும் ராகிக்கு 1.7 டன், கோதுமைக்கு 3.5 டன் மற்றும் நெல்லுக்கு 4 டன் என ஊக்கமளிக்கிறது. உறுதியான நீர்ப்பாசனத்தை அணுகுவதன் மூலம், அவர்கள் அரிசி, கோதுமை, கரும்பு அல்லது பருத்திக்கு மாற முனைவார்கள்.

கம்புகள் பல ஆண்டுகளாக உற்பத்தி குறைந்து அழிந்து வருகிறது. ஈரப்பதம் ஒரு பிரச்சனையாக இருந்து வருகிறது. 2003-04 மற்றும் 2021-22-க்கு இடையில், இந்தியாவின் தினை உற்பத்தி உண்மையில் 21.32 மில்லியன் டன்னிலிருந்து (ம்ற்) 15.92 ம்ற் ஆகக் குறைந்துள்ளது. அதில் ஏறக்குறைய 98% வெறும் மூன்று தானியங்கள் – பஜ்ரா (12.11 மீ டன்னிலிலிருந்து 9.62 மீ டன் வரை), ஜோவர் (6.68 மீ டன் முதல் 4.23 மீ டன் வரை) மற்றும் ராகி (1.97 மீ டன் முதல் 1.70 மீ டன் வரை) – சிறிய தினைகள் மீதமுள்ளவை (0.56 மீ. 0.37 மீ).

இந்தியாவில், 2021-22-ஆம் ஆண்டிற் கான சமீபத்திய அதிகாரப்பூர்வ தரவுகளின்படி, 14.89 லட்சம் பள்ளிகளில் 26.52 கோடி குழந்தைகள் தொடக்க நிலை மற்றும் மேல்நிலை நிலை வகுப்புகளில் சேர்ந்துள்ளனர்.

பள்ளிகளில் ஊட்டச்சத்து உணவு வழங்கப்படுகிறது.

மேலும், 13.91 லட்சம் அங்கன்வாடி பராமரிப்பு மையங்களில் 7.71 கோடி குழந்தைகள் மற்றும் 1.80 கோடி கர்ப்பிணி மற்றும் பாலூட்டும் பெண்களுக்கு கூடுதல் ஊட்டச்சத்து வழங்கப்படுகிறது. இது சிறுதானியங்களுக்கான மிகப்பெரிய “சந்தை” ஆகும்.

நுண்ணூட்டச் சத்து குறைபாட்டைத் தணிக்க வேண்டிய அவசியத்தைக் கருத்தில் கொண்டு – குறிப்பாக இரும்புச் சத்து மற்றும் ஜிங்க் குறைபாடு முறையே ரத்த சோகை மற்றும் வளர்ச்சி குறைபாடுகளுக்கு முக்கிய காரணமாக இருக்கின்றன.

அதே சமயம் பலவீனமான அறிவாற்றல் செயல்திறன் மற்றும் வயிற்றுப்போக்கின் பாதிப்புக்கு பங்களிக்கிறது. சிறுதானியங்கள் குழந்தைகளின் உணவில் சிறுதானியங்கள் முக்கிய அங்கமாக இருக்க வேண்டும்.

பள்ளிக் குழந்தை மற்றும் அங்கன்வாடி பயனாளிகளுக்கு தினமும் ஒரு சூடான உணவு தயாரித்து வழங்கப்படுகிறது. பஜ்ரா, ஜோவர், ராகி, கோடோ அல்லது குட்கி 150-மிலி கிளாஸ் பால் மற்றும் ஒரு முட்டையுடன் வழங்கப்படுகிறது. இது மில்லியன் கணக்கான சிறுதானிய விவசாயிகளுக்கு, கோழி பண்ணை உரிமையாளருக்கு உற்பத்தி பெருகுகிறது. ஊக்கமளிக்கிறது.

பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் மற்றும் சக்ஷம் அங்கன்வாடி & போஷன் 2.0 ஆகிய இரண்டு திட்டங்கள் பிரதானமாக உள்ளது.

2022-23-ஆம் ஆண்டு ரூ. 30,496.82 கோடி பட்ஜெட் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் அதிக சிறுதானியங்கள் சேர்ப்பதன் மூலம் திட்டத்தை சிறப்பாகப் பயன்படுத்த முடியும்.

போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனா நம் நாட்டில் பொருளாதாரத்தில் நலிந்த பிரிவைச் சேர்ந்த பல குடும்பங்கள் தங்கள் குழந்தைகளுக்குச் சரியாகச் சாப்பாடு கொடுக்க முடியாமல் தவிக்கின்றன. இதனால் குழந்தைகள் ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டால் பாதிக்கப்படுவதுடன், குழந்தைப் பருவத்தை கழிப்பதில் பல பிரச்சனைகளை சந்திக்க வேண்டியுள்ளது.

எனவே, தற்போது ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டைத் தடுக்கும் வகையில், பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனா என்ற திட்டத்தை மத்திய அரசு தொடங்கியுள்ளது.

இத்திட்டத்தின் மூலம், நாட்டில் உள்ள அனைத்து அரசு மற்றும் அரசு உதவி பெறும் பள்ளிகளின் தொடக்க வகுப்புகளில் படிக்கும் மாணவர்களுக்கு சத்தான உணவு வழங்கப்படும். இத்திட்டத்தின் கீழ், நாட்டில் உள்ள 11.8 கோடி குழந்தைகள் சத்தான உணவை வழங்குவதன் மூலம் பயனடைவார்கள்.

பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனா 2022 தொடர்பான நோக்கம், நன்மைகள் மற்றும் அம்சங்கள், தகுதி, முக்கிய ஆவணங்கள், விண்ணப்ப செயல்முறை போன்ற அனைத்து முக்கிய விஷயங்களைப் பற்றி நாங்கள் உங்களுக்குச் சொல்லப் போகிறோம்.

எனவே இந்தக் கட்டுரையை இறுதிவரை படிக்குமாறு கேட்டுக் கொள்ளப்படுகிறீர்கள்.

மத்திய அரசு, அரசு மற்றும் அரசு உதவி பெறும் பள்ளிகளில், மத்திய அரசால், மதிய உணவு திட்டம் செயல்படுத்தப்பட்டு வந்தது. ஆனால், நாட்டின் குழந்தைகளிடையே அதிகரித்து வரும் ஊட்டச்சத்து குறைபாடு பிரச்னையை கருத்தில் கொண்டு, பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனா திட்டத்தை தொடங்க மத்திய அரசு முடிவு செய்துள்ளது. மதிய உணவு திட்டம் பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனாவில் சேர்க்கப்படும்.

நாட்டின் ஆரம்பப் பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு சத்தான உணவை வழங்குவதற்காக. இந்தத் திட்டம் 29 செப்டம்பர் 2021 அன்று அங்கீகரிக்கப் பட்டது. மத்திய அரசின் இந்த முடிவு மிகவும் பாராட்டுக்குரியது, ஏனெனில் இதன் மூலம் பொருளாதாரத்தில் நலிந்த பிரிவின் குழந்தைகள் ஊட்டச்சத்து குறைபாடு போன்ற நோய்களில் இருந்து காப்பாற்றப்படுவார்கள்.

செப்டம்பர் 28, 2021 அன்று நடைபெற்ற மத்திய வாரியக் கூட்டத்தில், இந்தத் திட்டத்தைத் தொடங்க முடிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. இந்தத் திட்டத்தின் மூலம், நாட்டில் உள்ள 11.2 லட்சம் அரசு மற்றும் உதவி பெறும் பள்ளிகளைச் சேர்ந்த சுமார் 11.8 கோடி குழந்தைகள் பயனடைவார்கள், மேலும் இந்தத் திட்டம் வரும் 5 ஆண்டுகளுக்கு குழந்தைகளுக்கு சத்தான உணவை வழங்கும். குழந்தைகளுக்கான சத்தான உணவுக்கான மெனுவில் காய்கறிகள் மற்றும் புரதச்சத்து நிறைந்த உணவுகள் சேர்க்கப்படும்.

இத்திட்டத்தை சீராக செயல்படுத்த 1.31 லட்சம் கோடி செலவிடப்படும். இதில் ரூ.54061.73 கோடி மத்திய அரசின் பங்களிப்பாகவும், ரூ.31733.17 கோடி மாநில அரசுகளின் பங்களிப்பாகவும் இருக்கும்.

இது தவிர சத்தான உணவு தானியங்களை வாங்குவதற்கு கூடுதலாக ரூ.45000 கோடியை மத்திய அரசு வழங்கும். நாட்டின் மலைப்பகுதிகளில் இத்திட்டம் சுமூகமாக செயல்பட, 90% செலவை மத்திய அரசும், 10% மட்டுமே மாநில அரசும் ஏற்கும். இந்தத் திட்டம் அடுத்த 5 ஆண்டுகளுக்கு அதாவது 2021-22 முதல் 2025-26 வரை செயல்படுத்தப்படும்.

நாட்டின் மாநில அரசுகள், சமையலர், சமையல் உதவியாளர்களுக்கு நேரடிப் பலன்கள் மூலம் கௌரவ ஊதியம் வழங்குவதுடன், பள்ளிகளுக்கும் நேரடிப் பயன் பரிமாற்றம் மூலம் நிதி வழங்க வேண்டும் என மத்திய அரசை வலியுறுத்தியுள்ளது.

இப்போது நாட்டின் குழந்தைகள் பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனா 2022 இன் கீழ் பயனடைவதன் மூலம் ஊட்டச்சத்து குறைபாட்டி லிருந்து காப்பாற்ற முடியும். இதன் மூலம் அவர்களின் ஆரோக்கியமான எதிர்காலம் உருவாக்கப்படும், மேலும் அவர்கள் எதிர்காலத்தில் சுயசார்புடையவர்களாக மாற முடியும்.

பிரதான் மந்திரி போஷன் சக்தி நிர்மான் யோஜனாவைத் தொடங்குவதன் முக்கிய நோக்கம் நாட்டின் ஏழைக் குடும்பங்களின் குழந்தைகளுக்கு ஊட்டச்சத்து குறைபாடு போன்ற நோய்களிலிருந்து அவர்களைக் காப்பாற்றுவதன் மூலம் ஆரோக்கிய மான எதிர்காலத்தை உருவாக்குவ தாகும். ஏனெனில் பொருளாதார ரீதியாக நலிவடைந்த குடும்பங்கள் பொருளாதார நெருக்கடியால் குழந்தைகளை நன்றாக பராமரிக்க முடிவதில்லை. இதனால் ஊட்டச்சத்து குறைபாடு போன்ற நோய்களுக்கு ஆளாகின்றனர்.

ஆனால் இப்போது மத்திய அரசு இத்திட்டத்தின் மூலம் அனைத்து அரசு மற்றும் அரசு உதவிபெறும் தொடக்கப் பள்ளிகளில் படிக்கும் குழந்தைகளுக்கு சத்தான உணவை வழங்கவுள்ளது. இந்தத் திட்டத்தின் கீழ் சுமார் 11.8 கோடி குழந்தைகள் பயனடைவார்கள். இதற்கான செலவை மத்திய அரசும், மாநில அரசுகளும் இணைந்து ஏற்கும்.

மதிய உணவுத் திட்டம்

அரசுப் பள்ளிகள் அரசு உதவிபெறும் பள்ளிகள், சிறப்புப்பயிற்சி மையங்கள் மற்றும் சர்வ சிக்‌ஷா அபியான் (அனைவருக்கும் கல்வித்திட்டம்) கீழ் உதவிபெறும் மதராஸாக்கள் (ஙஹக்ஹழ்ஹள்ஹள்), மக்தாப்புகள் (ஙஹந்ற்ஹக்ஷள்) ஆகியவற்றில் ஒன்று முதல் ஐந்தாம் வகுப்பு வரை பயிலும் மாணவர்களிடையே ஊட்டச்சத்து அளவை மேம்படுத்தவும், அம்மாணவர்களைத் தொடர்ந்து பள்ளிகளில் படிப்பதை ஊக்குவிக்கவும், பள்ளி மாணவர்களின் சேர்க்கையை அதிகரிக்கவும் மதிய உணவுத் திட்டம் செயல்படுத்தப்படுகிறது.

இந்தியாவில் பள்ளி மாணவர்களுக்கு மதிய உணவு அளிக்கும் திட்டம் வெகுகாலத்திற்கு முன்பிருந்தே தொடங்கிவிட்டது. 1925-ஆம் ஆண்டில், சென்னை மாநகராட்சிப் பகுதிகளில், ஏழைக் குழந்தைகளுக்குப் பள்ளியில் மதிய உணவு வழங்கும் திட்டம் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. 1980-களின் மத்தியில் தமிழ்நாடு, கேரளம், குஜராத் ஆகிய மூன்று மாநிலங்களிலும் புதுச்சேரி யூனியன் பிரதேசத்திலும் தொடக்கப்பள்ளிகளில் பயிலும் மாணவர்கள் அனைவருக்கும் மதிய உணவு வழங்கும் திட்டத்தை அந்தந்த அரசுகள் தமது நிதியைக் கொண்டே செயல்படுத்தி வந்தன. 1990-91 ஆம் ஆண்டு வாக்கில், மாநிலங்களின் நிதி ஆதாரத்தைக் கொண்டே மதிய உணவு வழங்கும் திட்டம் 12 மாநிலங்களில் அமலில் இருந்தது.

தொடக்கக்கல்வி ஊட்டச்சத்து ஆதரவு வழங்கும் தேசிய திட்டம் (சட-சநடஊ) 1995-ஆம் ஆண்டு 15-ஆம் தேதியன்று மத்திய அரசின் திட்டமாகத் தொடங்கப்பட்டது. ஆரம்பத்தில் நாட்டின் பல பகுதிகளிலும் இருந்த 2408 ஒன்றியங்களில் இத்திட்டம் செயல்படுத்தப்பட்டது. 1997-98 -ஆம் ஆண்டிற்குள், நாட்டின் எல்லா ஊராட்சி ஒன்றியப் பகுதிகளிலும் இத்திட்டம் விரிவுபடுத்தப்பட்டது. அரசுப்பள்ளிகள் அரசின் நிதிஉதவிபெறும் பள்ளிகள், உள்ளாட்சி நிருவாகங்கள் நடத்தும் பள்ளிகள் ஆகியவற்றில் மட்டும் ஒன்று முதல் ஐந்தாம் வகுப்புவரை பயிலும் மாணவர்களுக்குச் செயல்படுத்தப்பட்ட இந்தத் திட்டம் 2002 -ஆம் ஆண்டில் கல்வி உறுதிப்பாடு திட்டம் (ஊஏந) மாற்று மற்றும் புத்தாக்கக்கல்வி திட்டம் (ஆஒஊ) ஆகியவற்றின் கீழ் பயிலும் மாணவர்களுக்கும் விரிவாக்கப்பட்டது. மத்திய அரசின் இந்தத்திட்டப்படி, ஒவ்வொரு மாணவருக்கும் தினந்தோறும் நூறுகிராம் தானியம் என்ற கணக்கில் உணவுப்பொருள்கள் வழங்கப்பட்டு, பள்ளிகளுக்கு உணவு தானியங்களை எடுத்துச் செல்லுவதற்கும் குவிண்டால் ஒன்றுக்கு ஐம்பது ருபாய் உதவிப் பணமும் வழங்கப்பட்டது.

2004-ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதத்தில், தானியமாக வழங்குவதற்கு பதிலாக 300 கலோரிகள் சத்துள்ள உணவாக வழங்கும் படி திட்டம் மாற்றியமைக்கப்பட்டது. மேலும் எட்டு முதல் பன்னிரண்டு கிராம் புரதச்சத்தும் கிடைக்க வகை செய்யப்பட்டது.

2007-ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் மாதத்தில் இத்திட்டம் நடுநிலைப் பள்ளி மாணவரக்ளுக்கும், அதாவது ஆறாம் வகுப்பு முதல் எட்டாம் வகுப்பு வரை பயில்பவர்களுக்கும் விரிவுபடுத்தப்பட்டது. அதனால் கல்விரீதியாகப் பின்தங்கிய 3479 ஒன்றியங்கள் கண்டறியப்பட்டு, அவற்றில் பயின்ற சுமார் ஒரு கோடியே எழுபது லட்சம் நடுநிலைப்பள்ளி மாணவரகளுக்குப் பயன்கிட்டியது. பிறகு 2008 ஏப்ரல் முதல் தேதியிலிருந்து, நாட்டில் உள்ள அனைத்து அரசுப்பள்ளிகள், அரசு உதவிபெறும் பள்ளிகள், உள்ளாட்சி நிருவாகங்கள் நடத்தும் பள்ளிகள், அனைவருக்கும் கல்வித் திட்டத்தின் கீழ் ஆதரவு பெறுகின்ற மதராஸாக்கள், மக்தாபுகள், கல்வி உறுதிப்பாடுத் திட்ட மாணவர்கள் (ஊஏந), மாற்று மற்றும் புத்தாக்கக் கல்வித் திட்ட மாணவர்கள் என அனைத்து பிரிவிலும் எட்டாம் வகுப்பு வரையிலான மாணவர்களுக்கு இத்திட்டம் நீட்டிக்கப்பட்டது. நடுநிலைப்பள்ளி மாணவர்களுக்கு வழங்கப்படும் உணவில் 700 கலோரிகளும், 20 கிராம் புரதச் சத்தும் இருக்க வேண்டும் என்று நிர்ணயித்து நாளொன்றுக்கு ஒரு மாணவருக்கு 150 கிராம் உணவு தானியம் வழங்கப்பட்டது.

பள்ளி மாணவர்களுக்கு ஊட்டச்சத்து உறுதிப்பாட்டிற்கான இந்த மதிய உணவுத்திட்டம் 2009 ஆம் ஆண்டு முதல் கீழ்க்கண்ட மாற்றங்களுடன் மேலும் செம்மையாக்கப்பட்டது.

நடுநிலைப் பள்ளிக்கு மாணவர்களுக்குக் கிடைக்க வேண்டிய ஊட்டச்சத்து அளவுகள் பருப்பு வகை 30 கிராம், காய்கறிகள் 65-75 கிராம், எண்ணெய்/கொழுப்பு 7.5 கிராம் என்று நிர்ணயிக்கப்பட்டது.

நிர்ணயிக்கப்பட்ட தரத்தில் மாணவர் களுக்கு உணவு சமைத்து வழங்குவதற் கான செலவுத் தொகை, (பணியாளர் மற்றும் நிர்வாகச் செலவு நீங்கலாக) தொடக்கப்பள்ளி மாணவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் ரூ.2.50 என்றும், நடுநிலைப்பள்ளி மாணவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் ரூ.3.75 என்றும் உயர்த்தி வழங்கப்பட்டது. இந்தச் செலவுத் தொகையும் பிறகு 2010 ஏப்ரல் முதல் தேதியில் இருந்து, முறையே ரூ.2.69 என்றும் ரூ.4.09 என்றும் அதிகரிக்கப்பட்டது. சமையலுக்கான இந்தச் செலவுத்தொகையை 2011-ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் முதல், ஆண்டுதோறும் 7.5 சதவீதம், சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகளின் அனுமதியுடன் உயர்த்திக் கொள்ள ஒப்புதல் அளிக்கப்பட்டுள்ளது.

சமையல் செய்பவர்களுக்கும், உதவியாளர்களுக்கு, பணியாளர் மற்றும் நிர்வாகச் செலவுக்கென வழங்கப்படும் தொகையில், ஒரு மாணவருக்கு நாற்பது பைசா என்ற கணக்கில் ஊதியம் தரப்பட்டது. இந்தச் சொற்பத் தொகைக்குப் பணியாளர் எவரும் கிடைக்காத நிலையில், 2009 டிசம்பர் முதற்கொண்டு, சமையலர்-உதவியாளர் என்ற நிலையில் ஒருவருக்கு மாதம் தோறும் ரூ.1000 மதிப்பூதியமாக வழங்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. சில மாநிலங்கள் தமது சொந்த நிதியில் இருந்து, ஆயிரம் ரூபாய்க்கும் அதிகமாகவும் சமையலர் - உதவியாளருக்கு மாதாந்திர மதிப்பூதியம் வழங்குகின்றன. சமையலர் உதவியாளர் நியமனத்திற்கு கீழ்க்கண்ட அளவுகோல் நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது.

25 மாணவர்கள் வரை உள்ள பள்ளிகளில் ஒரு சமையலர்-உதவியாளர் 26 முதல் 100 மாணவர்கள் இருந்தால், இரண்டு சமையலர்-உதவியாளர் 100-க்கும் கூடுதலாக மாணவர்கள் இருந்தால் அடுத்த 100 வரை ஒரு அதிகப்படியான சமையலர்-உதவியாளர்.

2013-14 -ஆம் ஆண்டில் நாடு முழுவதும் தொடக்கப் பள்ளி மாணவர்களுக்கு மதிய உணவு தயாரித்து வழங்குவதற்காக 25 லட்சத்து 70 ஆயிரத்திற்கும் அதிகமான எண்ணிக்கையில் சமையலர்-உதவியாளர் பணியமர்த்தப் பட்டிருந்தனர்.

மதிய உணவு சமையல் கூடங்களைக் கட்டுவதற்கான செலவும் மறு நிர்ணயம் செய்யப்பட்டுள்ளது. ஆரம்பத்தில் இதற்கான செலவு ரூ.60000 என்று வரையறுத்திருந்தனர். இது சாத்தியமானதாகவும், போதுமானதாகவும் இல்லை. எனவே எந்த அளவுக்கு (தரைத்தள அளவு) சமையற்கூடம் கட்டப்படுகிறது என்ற கணக்கில் செலவு நிர்ணயிக்கப்பட்டுள்ளது. 2009-ஆம் ஆண்டு மத்திய அரசின் பள்ளிக்கல்வித்துறை விடுத்த அறிவிப்பின்படி, 10 மாணவர்கள் வரை உள்ள பள்ளிகளில் இருபது சதுரமீட்டர் பரப்புக்குச் சமையல் கூடம் கட்டலாம். கூடுதலாக ஒவ்வொரு 10 மாணவர்களுக்கும் நான்கு சதுரமீட்டர் பரப்பு அதிகரிக்கப்படும். இந்த அளவீட்டினை மாநிலஅரசுகள் உள்ளூர் நிலைமைகளுக்கு ஏற்ப மாற்றி அமைத்துக் கொள்ளலாம்.

புவியியல் ரீதியாக சிரமமான போக்குவரத்து உடைய மாநிலங்களில், உணவு தானியங்களைப் பள்ளிகளுக்குக் கொண்டு செல்வதற்கான அனுமதிச் செலவு போதுமானதாக இல்லை என்று வடகிழக்கு மாநில நிர்வாகங்கள் முறையிட்டன. எனவே வடகிழக்கில் உள்ள எட்டு மாநிலங்கள் மற்றும் இமாச்சலப் பிரதேசம், ஜம்மு-காஷ்மீர், உத்திரகாண்ட் ஆகிய பதினோறு மாநிலங்களிலும், மதிய உணவிற்கான தானியங்களை இந்திய உணவுக் கழகத்தின் கிடங்குகளில் இருந்து எடுத்துச் செல்வதற்கான செலவு, பொது விநியோகத்திற்கு தானியங்களைக் கொண்டு செல்வதற்கு அனுமதிக்கப்படும் செலவிற்குச் சமமாக வழங்க உத்தரவிடப் பட்டுள்ளது. 2009 டிசம்பர் முதல் தேதியிலிருந்து இந்த ஏற்பாடு அமலில் உள்ளது.

உணவு வழங்கல்

இந்த மதிய உணவுத்திட்டப்படி அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ள கலோரி மற்றும் புரதச்சத்துக்களை வழங்குவதற்கு ஏதுவாகக் கீழ்க்கண்ட ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டுள்ளன.

தொடக்கப்பள்ளி மாணவர்களுக்கு நாளொன்றுக்கு 100 கிராம், நடுநிலைப்பள்ளி மாணவர்களுக்கு 150 கிராம் என்ற அளவில் இலவசமாக உணவு தானியங்கள் வழங்கப் படுகின்றன.

மதிய உணவைச் சமைப்பதிற்குத் தேவையான காய்கறி, எண்ணெய், பருப்பு போன்ற சாமான்கள் வாங்குவதற்காகவும் பணம் தரப்படுகிறது. 2010-ஆம் ஆண்டு முதல் இந்தத்தொகை ஆண்டுதோறும் அதிகரித்து வழங்கப்படுகிறது.

வறட்சியால் பாதிக்கபட்டப் பகுதிகளில் பள்ளிக்கூடம் நடைபெறும் நாள்கள் தவிர விடுமுறை நாள்களிலும் மதிய உணவு வழங்கப்படுகிறது.

சமையல் கூடங்களைக் கட்டுவதற்கான செலவிலும் மத்திய அரசு தனது பங்கைத் தருகிறது. வடகிழக்கு மாநிலங்களில் 90 சதவீதம் அளவிற்கும் மற்ற மாநிலங்கள்/யூனியன் பிரதேசங்களில் 75 சதவீத அளவிற்கும் கட்டுமானச் செலவை மத்திய அரசு ஏற்கிறது.

சமையல் பாத்திரங்கள் மற்றும் சமையலறை உபகரணங்களை வாங்குவதற்குப் படிப்படியாக எல்லாப் பள்ளிகளுக்கும் சராசரியாக ரூ.5000 வரை அனுமதிக்கப்படுகிறது. மாநில அரசுகளும் யூனியன் பிரதேசங்களும் பள்ளிகளின் தேவைகளுக்கு ஏற்ப இந்த இனங்களில் கூடுதலாகச் செலவிடலாம். அடுப்பு அல்லது ஸ்டவ், உணவு தானியங்களைச் சேமிக்கும் கலங்கள், சமைப்பதற்கான பாத்திரங்கள் சாப்பிடுவதற்கான தட்டுகள், தம்ளர்கள் போன்றவற்றை வாங்குவதற்கு மத்திய அரசின் உதவித்தொகைக்கு உச்சவரம்பு ஐந்தாயிரம் ருபாய் ஆகும்.

மதிய உணவு தயாரிக்கப்பட்டுப் பள்ளி மாணவர்களுக்கு பரிமாறப் படுவதைக் கண்காணிக்கும் ஏற்பாட்டினை, அந்தப்பிள்ளைகளின் தாய்மார்களே ஏற்கவேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. தாய்மார்கள் சுழற்சிமுறையில் தமக்குள்ளே ஓர் ஏற்பாட்டை உருவாக்கிக்கொண்டு, மதிய உணவு வழங்குவதைக் கண்காணிக்கும் போது, தரமான உணவு பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு கிடைப்பது உறுதிசெய்யப்படும். மாதத்தின் ஒரு சிலநாள்கள் ஒன்றிரண்டு மணிநேரம் மட்டுமே அவர்கள் இதற்கென ஒதுக்கிடவேண்டியருக்கும். 'தாய்மார்களின் கண்காணிப்பு' என்ற சிறிய தலையீடு, இந்தத்திட்டத் திற்குப் பெரிதும் அவர்கள் உரிமை யுடையவர்கள் என்ற கருத்தையும் ஏற்படுத்திவிடும்.